Don't go away...

هر چه کنی بکن ولی ،
از بر من سفر مکن
یا که چو می روی، مرا
وقت سفر خبر مکن
 گر چه به باغم ستاده ام
نیست توان دیدنم
شعله مزن بر آتشم
 از بر من گذر مکن
 روز جدایی ات مرا
 یک نگه تو میکشد
وقت وداع کردنت
بر رخ من نظر مکن
دیده به در نهاده ام
تا شنوم صدای تو
حلقه به در بزن مرا
عاشق در به در مکن
من که ز پا نشسته ام
مرغک پر شکسته ام
 زود بیا که خسته ام
زینهمه خسته تر مکن
گر چه به دور زندگی
تن به قضا نهاده ام
آتشم این قدر مزن
رنجه ام این قدر مکن
یوسف عمر من بیا
تنگدلم برای تو
رنج فراق، می کُشد
خون به دل پدر مکن
هر چه که ناله می کنم
گوش به من نمیکنی
یا که مرا ز دل ببر
 یا ز برم سفر مکن

Cry..

 

فریاد نمی زنم
نزدیک تر می آیم
تا صدایم را بشنوی

Bridge..

دختران روستا به شهر فکر می کنند
دختران شهر در آرزوی روستا می میرند
مردان کوچک به آسایش مردان بزرگ فکر می کنند
مردان بزرگ در آروزی آرامش مردان کوچک می میرند

پروردگارا !
کدامین پل، در کجای جهان شکسته است که هیچ کس به خانه اش نمی رسد؟

می تراود مهتاب...

می تراود مهتاب  

می درخشد شب تاب  

نیست یک دم شکند خواب به چشم کس ولیک  

غم این خفته ی چند 

                      خواب در چشم ترم می شکند  

نگران با من استاده سحر  

صبح می خواهد از من 

 کز مبارک دم او آورم این قوم به جان باخته را بلکه خبر

درجگر خاری لیکن

از ره این سفرم می شکند 

 نازک آرای تن ساق گلی 

             که به جانش کشتم  

                    و به جان دادمش آب  

                                 ای دریغا به برم می شکند  

دست ها می سایم 

            تا دری بگشایم 

                      بر عبث می پایم 

                                   که به در کس آید  

در و دیوار به هم ریخته شان بر سرم می شکند

می تراود مهتاب 

          می درخشد شب تاب 

 مانده پای آبله از راه دراز  

بر دم دهکده مردی تنها 

                    کوله بارش بر دوش 

 دست او بر در، می گوید با خود:  

غم این خفته چند  

                     خواب در چشم ترم می شکند